در
سوره زُخرف می فرماید: «خداوند برای شما کشتی و چار پایان آفرید تا بر آن
سوار شوید و آن گاه که بر آن قرار یافتید به یاد نعمت پروردگارتان باشید و
بگویید:
سُبْحانَ الَّذِی سَخَّرَ لَنا هذا وَما کنّا لَهُ مُقْرِنِینَ * وَ إِنّا إِلی رَبِّنا لَمُنْقَلِبُونَ.(1)
منزّه است خدایی که این مرکب را برای ما مسخَّر ساخت، و گرنه ما توان آن را نداشتیم، وما به سوی پروردگارمان باز می گردیم.»امام
علی علیه السلام فرماید: «هر گاه بر مرکب سوار شدید یاد خدا کنید و
بگویید: سُبْحانَ الَّذِی سَخَّرَ لَنا هذا وَما کنّا لَهُ مُقْرِنِینَ *
وَ إِنّا إِلی رَبِّنا لَمُنْقَلِبُونَ».(2)
[93]امام
رضا علیه السلام فرماید: «شکر الهی آن است که هرگاه خداوند بر بنده اش
نعمت داد بگوید: سُبْحانَ الَّذِی سَخَّرَ لَنا هذا وَما کنّا لَهُ
مُقْرِنِینَ * وَ إِنّا إِلی رَبِّنا لَمُنْقَلِبُونَ والحمد للّه ربّ
العالمین.»(3)
1 . زخرف (43) آیات 13 و14.2. نورالثقلین، ج4، ص593 594 .3. همان .